Δε σου μοιάζει καμιά αγαπούλα γλυκιά
στην καρδιά, στη ψυχή
και στις χάρες που έχεις εσύ.
Κι αν για σένα μου λεν μαύρα λόγια πικρά
σ’ αγαπώ πιο πολύ
γιατί ξέρω ποια είσαι εσύ.
Όλοι ζητάνε να σε μισήσω και να σε παρατήσω,
να σε παιδέψω, να σε πληγώσω κάτι να σε φωτίσω,
όλοι θέλουν να σ’ απαρνηθώ.
Μη σε τρομάζει και μη σε νοιάζει ούτε και να φοβάσαι.
Όσο υπάρχω και αναπνέω ήσυχη να κοιμάσαι,
δεν σ’ αφήνω μόνη σου εγώ.
Δε σου μοιάζει καμιά αγαπούλα γλυκιά
στην καρδιά, στη ψυχή
και στις χάρες που έχεις εσύ.
Κι αν για σένα μου λεν’ μαύρα λόγια πικρά
σ’ αγαπώ πιο πολύ
γιατί ξέρω ποια είσαι εσύ.
Όλοι ζητάνε να σε μισήσω και να σε παρατήσω,
να σε παιδέψω, να σε πληγώσω κάτι να σε φωτίσω,
όλοι θέλουν να σ’ απαρνηθώ.
Μη σε τρομάζει και μη σε νοιάζει ούτε και να φοβάσαι.
Όσο υπάρχω και αναπνέω ήσυχη να κοιμάσαι,
δεν σ’ αφήνω μόνη σου εγώ.
