Πίσω απ’ το βλέμμα μιας κυρίας
ήσουν ένας δαίμονας σωστός.
Σ’ είχα για σανίδα σωτηρίας
πόσο λάθος είχα ο κουτός
κι ήρθε η στιγμή της τιμωρίας
κι έγινα το θύμα τιμωρός.
Φεύγω τώρα, γεια σου
δώσε τα φιλιά σου
σ’ όποιον θες, εγώ αδιαφορώ.
Όση πίκρα πήρα
μου `χει γίνει πείρα
ξέρεις πως εγώ δε συγχωρώ.
Σε είχα για λιμάνι, σε είχα φάρο
τόσο λάθος δε μου συγχωρώ.
Τώρα τσακισμένος θα σαλπάρω
μ’ όποιο σαπιοκάραβο θα βρω,
μόνο το σακάκι μου θα πάρω
και θα φύγω πρέπει να σωθώ
Φεύγω τώρα, γεια σου
δώσε τα φιλιά σου
σ’ όποιον θες, εγώ αδιαφορώ.
Όση πίκρα πήρα
μου `χει γίνει πείρα
ξέρεις πως εγώ δε συγχωρώ.
Όση πίκρα πήρα
μου `χει γίνει πείρα
ξέρεις πως εγώ δε συγχωρώ.
