Δε θέλω να ξελογιαστώ
και στης ζωής σου τους ρυθμούς να μπερδευτώ,
δε θέλω να ενδώσω,
δε θέλω ανύποπτα να πετώ
μες στων ματιών σου τις χαράδρες να ριχτώ και να ματώσω,
μες στων ματιών σου τις χαράδρες να ριχτώ και να ματώσω.
Θέλω να βάλω τη ζωή μου σε μια τάξη,
να λογαριάσω τα κρυμμένα σφάλματά μου,
να μη μπορεί ένα σου βλέμμα να μ’ αλλάξει
και μια σου λέξη να σκορπάει τα βήματά μου,
να μη μπορεί ένα σου βλέμμα να μ’ αλλάξει
και μια σου λέξη να σκορπάει τα βήματά μου.
Δε θέλω να ξελογιαστώ,
όσα δε μου `δωσες ποτέ να ονειρευτώ,
δε θέλω να πονέσω,
μα θέλω πάλι να χαθώ,
σε μια σου λέξη, δίχως φόβο, να πιαστώ, να κινδυνέψω,
σε μια σου λέξη, δίχως φόβο, να πιαστώ, να κινδυνέψω.
Θέλω να βάλω τη ζωή μου σε μια τάξη,
να λογαριάσω τα κρυμμένα σφάλματά μου,
να μη μπορεί ένα σου βλέμμα να μ’ αλλάξει
και μια σου λέξη να σκορπάει τα βήματά μου,
να μη μπορεί ένα σου βλέμμα να μ’ αλλάξει
και μια σου λέξη να σκορπάει τα βήματά μου.
