Δε ζωντανεύουν οι νεκροί,
όσο κι αν κλαις, δεν ωφελεί.
Την τόση αγάπη που ‘χα για σένα
εσύ την έθαψες, μην το ξεχνάς,
εσύ την πρόδωσες, εσύ την σκότωσες,
εσύ είσαι ο δράστης κι ο φονιάς.
Δε ζωντανεύουν οι νεκροί,
όσο κι αν κλαις, δεν ωφελεί.
Δε σε λυπάμαι κι αν πονάς,
φύγε λοιπόν, τι με κοιτάς.
Είσαι για μένα τώρα μια ξένη
κι αν ξαναγύρισες είναι αργά,
εσύ πληγώθηκες, εσύ ζημιώθηκες,
εσένα παίρνει η συμφορά.
Δε ζωντανεύουν οι νεκροί,
όσο κι αν κλαις, δεν ωφελεί.
