Τον σκληρό μας χωρισμό κλαίω
και με πόνο και καημό λέω,
“γύρνα, αγάπη μου γλυκιά, πάλι,
δεν αντέχω μαχαιριά άλλη”.
Αχ, δίχως λόγο χωρισμένοι, τι κερδίσαμε,
υποφέραμε κι οι δύο και δακρύσαμε,
γύρνα, αγάπη μου γλυκιά, πάλι,
δεν αντέχω μαχαιριά άλλη.
Είν’ αλήθεια πως εγώ φταίω
και γι’ αυτό, με σπαραγμό, κλαίω,
γύρνα πάλι μια βραδιά, φως μου,
τη συγγνώμη που ζητώ δώσ’ μου.
Αχ, δίχως λόγο χωρισμένοι, τι κερδίσαμε,
υποφέραμε κι οι δύο και δακρύσαμε,
γύρνα, αγάπη μου γλυκιά, πάλι,
δεν αντέχω μαχαιριά άλλη.
Μακριά σου δεν μπορώ, σβήνω,
δηλητήριο πικρό πίνω,
γύρνα, αγάπη μου γλυκιά, γύρνα,
γιατί, θα ‘χεις στην ψυχή, κρίμα.
Αχ, δίχως λόγο χωρισμένοι, τι κερδίσαμε,
υποφέραμε κι οι δύο και δακρύσαμε,
γύρνα, αγάπη μου γλυκιά, πάλι,
δεν αντέχω μαχαιριά άλλη.
