Τ’ αποφάσισα, εύκολο είναι
Και πολύ άργησα, χάσιμο είσαι
Βρε δεν πα να λες, έχει τελειώσει
Η στάση σου αυτή μ’ έχει ξενερώσει
Δεν αντέχω θα στο πω
Ότι το τελειώνω εδώ
Δεν με νοιάζει τι θα κανείς
Δεν μπορείς να με τρελάνεις
Θα βγω έξω θα τα πιω
Στα τραπέζια θα ανέβω
Όταν το αποφασίζω
Κάνε τάμα δε γυρίζω
Γιατί ήσουνα
Περίεργη, αχάριστη, ιδιότροπη
Ψώνιο ήσουν δίχως λόγο
μου σπατάλησες το χρόνο
Το έστησες καλά, είχες κερδίσει
και για πάρτη σου, είχα αρρωστήσει
Όμως μέχρι εδώ, δεν πάει άλλο
Βάλτε μου να πιω, στιγμή δεν το αναβάλλω
