Πριν από χρόνια ένα βράδυ βροχερό
σε έχασα αγάπη μου και ακόμα δεν μπορώ
να λησμονήσω αυτό το δράμα,
πριν από χρόνια με βροχή αργή σαν κλάμα.
Δεν ξέρω τον δρόμο που οδηγεί σε σένα,
που οδηγεί σε σένα που σε ζητάει η ψυχή.
Δεν ξέρω τον δρόμο ματάκια μου χαμένα,
ματάκια μου χαμένα σας πήρε η βροχή.
Το βράδυ εκείνο που το σκέπαζε η βροχή
σαν φίδι ακόμα μου δαγκώνει την ψυχή,
μες την ζωή μου αυτό το βράδυ
θα μείνει πάντοτε το πιο πικρό σημάδι.
Δεν ξέρω τον δρόμο που οδηγεί σε σένα,
που οδηγεί σε σένα που σε ζητάει η ψυχή.
Δεν ξέρω τον δρόμο ματάκια μου χαμένα,
ματάκια μου χαμένα σας πήρε η βροχή.
Δεν ξέρω τον δρόμο ματάκια μου χαμένα
ματάκια μου χαμένα σας πήρε η βροχή.
