Τι θέλεις μάνα και ρωτάς καθημερνώς τι κάνω
έχω πληγή στο στήθος μου κοντεύω να πεθάνω.
Δεν μ’ ωφελεί ο κόσμος πια για μένα τι αξίζει
αφού η μαύρη μου καρδιά δεν έχει να ελπίζει.
Πες το και της αγάπης μου πως χάνομαι και σβήνω
γιατί μου το ‘παν οι γιατροί καλά πως δεν θα γίνω.
Γιατί κι αυτή μ’ αρνήθηκε δεν ήρθε να ρωτήσει
πως είμαι και πως βρίσκομαι να με παρηγορήσει.
