Θα βγω και πάλι και θα περιπλανιέμαι.
Με φίλους θα ξεχνιέμαι.
Θα φτάσω σπίτι το πρωί.
Θα νιώθω ζάλη, το «άδειο» θα με πνίγει.
Θα κλαίω, που έχεις φύγει.
Θα με τρελαίνει το γιατί.
Εμείς οι δυο με τον εγωισμό
χαλάμε ό,τι πιο ωραίο.
Να ‘ρθεις εδώ, να καίνε τα φιλιά
να κοιμηθούμε αγκαλιά.
Δε μου πάει η μοναξιά,
δε χτυπάει η καρδιά χωρίς εσένα.
Δε μου πάει η μοναξιά,
λόγια ανούσια και ποτά με τον καθένα.
Δε μου πάει η μοναξιά,
θέλω να ‘χω τελικά μόνο εσένα.
Έλα, που κρυώνω, έλα που ματώνω.
Έλα, δε μου πάει η μοναξιά
Δε θέλω πάλι, να τρέξουν άλλες μέρες
γιατί έχω «καλημέρες»
που δε σε βλέπω, να σ’ τις πω.
Γνωστοί και άλλοι μιλούν για τη ζωή σου.
Δεν τέλειωσα μαζί σου.
Σου έχω κι άλλα «σ’ αγαπώ»
Εμείς οι δυο με τον εγωισμό
χαλάμε ό,τι πιο ωραίο.
Να ‘ρθεις εδώ, να καίνε τα φιλιά
να κοιμηθούμε αγκαλιά.
Δε μου πάει η μοναξιά,
δε χτυπάει η καρδιά χωρίς εσένα.
Δε μου πάει η μοναξιά,
λόγια ανούσια και ποτά με τον καθένα.
Δε μου πάει η μοναξιά,
θέλω να ‘χω τελικά μόνο εσένα.
Έλα που κρυώνω, έλα που ματώνω.
Έλα, δε μου πάει η μοναξιά
Δε μου πάει η μοναξιά,
δε χτυπάει η καρδιά χωρίς εσένα.
Δε μου πάει η μοναξιά,
λόγια ανούσια και ποτά με τον καθένα.
Έχω τόση μοναξιά,
θέλω να ‘χω τελικά μόνο εσένα.
Έλα, που κρυώνω, έλα που ματώνω.
Έλα, δε μου πάει η μοναξιά.
