Αχ να `μουνα δεντράκι
να πίνω απ’ τον καημό σου.
Να κάνω τον καρπό γλυκό
να χαίρεσαι τον εαυτό σου.
Αχ να `μουνα δικός σου..
Να σου `φερνα ψιλή
βροχή με μιαν αναπνοή μου.
Για να γλιτώνεις τα φτερά
σαν φλέγονται πουλί μου.
Αχ να `σουνα δική μου.
Να είχα κι ένα άνοιγμα
μέσα μου να κουρνιάζεις.
Σα σε ζυγώνει ο κεραυνός
κι απ’ τη ζωή τρομάζεις.
Ψυχή μου πως μου μοιάζεις.
Βρε να ‘χα και δυο τζίτζικες
χαζά να σου τα λένε.
Να μου γελάσουν μια φορά
τα μάτια σου κι ας κλαίνε
που ακόμα τονε θένε.
