Απόψε που έχω πάρει αγκαλιά ό,τι μ’ αντέχει
Που πήγε ως το μπαλκόνι η μοναξιά και επιστρέφει
Απόψε που με ξέχασε ο εαυτός ο μετρημένος
Εδώ σε θέλω κι όχι στο κενό που είσαι κρυμμένος
Έχω διάρκεια μιας ζωής
Κι ο χρόνος τρέχει
Αν έχεις κάτι να μου πεις
Πες το εδώ μετά δεν έχει
Απόψε που έχω βγάλει απ’ τη σειρά τα βήματά μου
Που λιώνει σαν κεράκι η βραδιά στα δάχτυλά μου
Να γίνεις μια φορά ο εαυτός που δε φοβάται
Να το ‘χει φυλαγμένο η καρδιά να το θυμάται
Έχω διάρκεια μιας ζωής
Κι ο χρόνος τρέχει
Αν έχεις κάτι να μου πεις
Πες το εδώ μετά δεν έχει
