Σαν να μην πέρασαν ποτέ αυτά τα χρόνια
που μ’ ένα δέχομαι ανοίξαμε πανιά
σαν να μην πέρασαν και στέκομαι ακόμα
μόνος στα βράχια ν’ αγναντεύω στ’ ανοιχτά
Έτσι κι αλλιώς μου είχες πει πως δεν αλλάζει
με ένα γάμο μία αγάπη δυνατή
έλεγες τίποτα πως δε θα μας χωρίσει
μα τώρα μόνο στα χαρτιά είμαστε μαζί
Τόσα περάσαμε μαζί μία ολόκληρη ζωή
είχες βρει στην αγκαλιά μου καταφύγιο
κάναμε όνειρα μαζί κι όμως στην δύσκολη στιγμή
μέσα στα χέρια σου κρατάς το διαζύγιο
Λες και δε φόρεσα ποτέ αυτή τη βέρα
που τώρα έγινε ένας κόμπος στο λαιμό
μία θηλιά που σφίγγει μέρα με την ημέρα
και κάθε γέλιο κάνει αναστεναγμό
Μου είχες πει πως όλα είναι μια ιδέα
είναι ο έρωτας του γάμου συνταγή
ένα χαρτί πόσο μπορεί να μας αλλάξει
μα τώρα μόνο στα χαρτιά είμαστε μαζί
Τόσα περάσαμε μαζί μία ολόκληρη ζωή
είχες βρει στην αγκαλιά μου καταφύγιο
κάναμε όνειρα μαζί κι όμως στην δύσκολη στιγμή
μέσα στα χέρια σου κρατάς το διαζύγιο
