Καταμεσής Αλόννησο
Και κυρά Παναγιά
Καταμεσής του Αιγαίου
Κατάντικρυ στον ήλιο
Μ’ αίματα στα μαλλιά
Βαρύ είν’ αστροπελέκι
Πληγή βασιλική
Έλαβε το κορμί του
Του χύνεται η ψυχή
Διόνυσε καλοκαίρι μας
Και συμπολεμιστή μας
Μας παίρνεις τη ζωή μας
Κι η μάνα του η Σεβαστή
Ανέσπα τα μαλλιά της
Και τα μυριστικά της
Την πόρτα της γκρεμίζει
Να μπει ο αρχάγγελος
Γυμνοκυπάρισέ μου
Αφέντη Γαβριήλ
Τον νιο που θα κοιμήσεις
Μη μου τον ασκημίσεις
Τρεις φίλοι τον κρατούν στητό
Οι μήνες του οι άσπροι
Και τον τραγουδάνε
εχθρός να μην περάσει
Κι ακούσει κλάματα
Πάνε τον κατεβάζουν
Σε πέλαγο βαθύ
Στο στόμα το φιλάνε
Στον πόλεμο γυρνάνε
