Διπλός καημός να σ’ αγαπώ
και να μ’ αφήνεις μόνο,
να καίγομαι απ’ το ντέρτι σου
κι ο δύστυχος να λιώνω.
Χωρίς ελπίδα να πονώ
και η πίκρα να με δέρνει,
στα χρόνια που περάσαμε
ο νους μου να με φέρνει.
Διπλός καημός να φεύγουνε
τα νιάτα μας χαμένα,
να λιώνω απ’ το μεράκι
σου να λαχταρώ για σένα.
Γιατί δε θες, κουκλίτσα μου,
να ‘ρθείς ν’ ανταμωθούμε
και το παλιό το ντέρτι
μας γλυκά να θυμηθούμε
