Το κακόμοιρο παιδί
μονάχο περπατάει,
τι έχει η δόλια του καρδιά
κανείς δεν το ρωτάει.
Δίχως παλτό στη χειμωνιά
κι ατσίγαρος γυρίζει
μα δε σκοτίζεται γι αυτά,
καημός τον βασανίζει.
Κάποια γυναίκα π’ αγαπά
πως θα την βρει ελπίζει,
γι’ αυτό στους δρόμους τις βραδιές
τον βλέπεις και γυρίζει.
