Εδώ μωρή θα λέγεσαι Μαρία

Να, να ,να, να….
Λαμέ εμπριμέ, ψηλό τακούνι, ο έρωτας μυρίζει Ουκρανία
σαράντα χρόνια δάνειο, αμάξι ανοιχτό απ’ την Ασία
Σκυλάδικο σαπίζει η επαρχία, “…εδώ μωρή θα λέγεσαι Μαρία!”

Να, να ,να, να….

Χρυσό σταυρό και μέσα λέρα, στα δώδεκα τον πιάσαν για ληστεία
“Μην ψάχνεις πως τη γλίτωσα, δεν έχει πια καμία σημασία”
“Δεν ξέρω πως σε λέγαν στη Ρωσία, εδώ μωρή θα λέγεσαι Μαρία!”

Να, να ,να, να…..

Σβηστό το φως παντού σκοτάδι, τον άφησε, την ψάχνει η αστυνομία,
πως πέρασε τα σύνορα αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Της έσπασε τα δόντια με μανία, “…εδώ μωρή θα λέγεσαι Μαρία!”

Να, να ,να, να….

Τι βρήκε και τι έχασε, κανένας μας δεν ξέρει
το όνομά της ξέχασε, το φύσηξε τ’ αγέρι…