Εφώτισε η χαραυγή, βαρύς καημός με ζώνει,
αφού μας βρήκε ο χωρισμός, για με δεν ξημερώνει.
Τριγύρω τώρα η μοναξιά, μαύρα φτερά θ’ απλώνει,
χωρίς εσένα στη ζωή, για δε με δεν ξημερώνει.
Τι κι αν εγλυκοχάραξε, ο μαρασμός με λιώνει,
μια κι η αγάπη έσβησε, για με δεν ξημερώνει.
