Μια νύχτα ακόμα, που κάποια σκέψη σου με μάτωσε,
κι εγώ χαμένος μες στο απόλυτο κενό
Το πρόσωπό σου μέσα μου, όλα τ’ αναστάτωσε,
δεν βρίσκω λύση για το μαρτύριο αυτό
Έφυγες και μάτωσε η καρδιά
άδειασε η ζωή μου ξαφνικά,
δύσκολα οι νύχτες ξημερώνουν και με πνίγει η μοναξιά
Έφυγες και χάθηκε το φως,
έγινε ο κόσμος πιο μικρός,
πώς να συνηθίσω μακριά σου, πες μου πως
Θα ‘θελα τόσο να σ’ είχα απόψε πάλι πλάι μου,
και να ξυπνήσω μες στη δική σου αγκαλιά
Ήσουν τα πάντα, αλήθεια ψέμα και αγάπη μου,
είμαι μακριά σου, άδειο κορμί χωρίς καρδιά
Έφυγες και μάτωσε η καρδιά
άδειασε η ζωή μου ξαφνικά,
δύσκολα οι νύχτες ξημερώνουν και με πνίγει η μοναξιά
Έφυγες και χάθηκε το φως,
έγινε ο κόσμος πιο μικρός,
πώς να συνηθίσω μακριά σου, πες μου πως
