Έγινες Θεός και κρίνεις
στα στενά της Νέας Κρήνης,
με κοιτάς και με καρφώνεις,
με σκοτώνεις, με σκοτώνεις.
Σταματάει η παραλία
σαν περνάς απ’ τη γωνία,
με κοιτάς και με καρφώνεις,
με σκοτώνεις, με σκοτώνεις.
Έγκλημα στη Νέα Κρήνη
για χατίρι σου θα γίνει,
μην τολμήσεις να μ’ αφήσεις,
μην τολμήσεις,
να το μάθει η Σαλονίκη,
η καρδιά σου μου ανήκει,
μην τολμήσεις να μ’ αφήσεις,
μην τολμήσεις, μην τολμήσεις.
Τα φιλιά σου δίχως πάθος,
κάθε κίνησή σου λάθος,
και το αίμα μου παγώνεις,
με σκοτώνεις, με σκοτώνεις.
Δίνεις αφορμές να λένε
λόγια και τους δυο που καίνε,
τις ματιές τους συγκεντρώνεις,
με σκοτώνεις, με σκοτώνεις.
Έγκλημα στη Νέα Κρήνη
για χατίρι σου θα γίνει,
μην τολμήσεις να μ’ αφήσεις,
μην τολμήσεις,
να το μάθει η Σαλονίκη,
η καρδιά σου μου ανήκει,
μην τολμήσεις να μ’ αφήσεις,
μην τολμήσεις, μην τολμήσεις.
