Τη δική μου ζωή τηνε φτιάξαν ανέμοι
γι`αυτό τις νύχτες περπατώ κι ο άνεμος με παίρνει…
Μα εγώ δεν είμαι άνεμος,
σταγόνα εγώ ας γίνω
σ’ ένα κορμί που καίει φωτιά
και κάθε μέρα ας σβήνω…
Τη δική μου τη ζωή έστησα στην άμμο,
μα είμαι κάστρο ψεύτικο κι όλο το σχήμα χάνω…
Μα εγώ δεν είμαι άνεμος,
σταγόνα εγώ ας γίνω
σ`ένα κορμί που καίει φωτιά
και κάθε μέρα ας σβήνω…
