Άλλαξα τ’ όνομά μου με ψωμί και με κρασί
Με μια πρέζα αλάτι και μια αγάπη μισή
Κι έφυγα μονάχος για τις νότιες θάλασσες
Τις αληθινές μου μάγισσες, τις μάγισσες
Εγώ ο άλλος
Πέρασα τη νύχτα σε έναν πάγκο στο σταθμό
Στην ομίχλη χαμένα ροχαλίζαν τα τρένα
Ρίξ’ τα ζάρια, ρίξ’ τα, ρίξ’ τα δίχως τελειωμό
Ρίξ’ τα συ και για μένα αφού όλα είναι ξένα
Εγώ ο άλλος
Πήρα το καράβι με τα γυάλινα πανιά
Με τρελούς συντρόφους βγήκα παγανιά
Άνθρωπος και λύκος, φύλλο και δαιμονικό
Δυο ψυχές σ’ ένα σώμα, φυλακή σε στρατώνα
Εγώ ο άλλος
Σφαίρα μαγική στη μικρή σου παλάμη
Και τα αστέρια σωρός στα λυτά σου μαλλιά
Μέσα σου κυλάει της ζωής το ποτάμι
Είναι ο κόσμος θηλιά δίχως την δική σου αγκαλιά
Εγώ ο άλλος
