Είμαι μια σκέψη που έχει πόδια
είμαι ένα λάθος χωρίς φωνή
είμαι μια αλήθεια απ’ τα υπόγεια
που τα `χει κλέψει η σιωπή.
Είμαι ένα όνειρο σακατεμένο
της κάθε μέρας υποταγή
είμαι συναίσθημα που περιμένω
σε λάθος στάση λάθος στιγμή.
Μέσα απ’ τα υπόγεια κι απ’ τη σιωπή
χωρίς κατεύθυνση μα, πετώ σιωπή.
Είμαι όλα εκείνα που αποφεύγω
και άλλα τόσα που έχω σκεφτεί
είμαι το πείραμα που περιμένω
να προσπεράσει και να χαθεί.
Μέσα απ’ τα υπόγεια κι απ’ τη σιωπή
χωρίς κατεύθυνση μα, πετώ σιωπή.
