Είμαστε κι οι δυο σκληροί κι εγωιστές
Του χωρισμού μας τον καημό δε δείχνουμε
Παίζουμε ρόλο ηθοποιού προσποιητά γελάμε
μα οι πληγές στα στήθια μας αβάσταχτα πονάνε
Ας υποχωρήσουμε
Κι ας δώσουμε τα χέρια
Το πείσμα κι ο εγωισμός
Είν’ κοφτερά μαχαίρια
Που μας πληγώνουν την καρδιά
Και την αγάπη πνίγουν
Είμαστε κι οι δυο ερείπια σωστά
Και υποφέρουμε κρυφά τον πόνο μας
Ο ένας κλαίει και πονά κι άλλος δάκρυ πίνει
Μα της αγάπης η φωτιά με δάκρυα δε σβήνει
