Κουράστηκα στα χέρια σου να υποφέρω τόσο,
μ’ έφαγες, μ’ έφαγες, πότε θα γλιτώσω.
Μου `χεις κάνει τη ζωή μου τυραννία,
είν’ αδικία, είν’ αδικία.
Αρνήθηκα τη μάνα μου κι αγάπησα εσένα,
βάσανα, βάσανα, πίκρες κάθε μέρα.
Μου `χεις κάνει τη ζωή μου τυραννία,
είν’ αδικία, είν’ αδικία.
Στο τέλος, περιφρόνηση, το ξέρω πως θα πάρω,
πόνε μου, πόνε μου και πως θα σε γειάνω.
Μου `χεις κάνει τη ζωή μου τυραννία,
είν’ αδικία, είν’ αδικία.
