Μου ήρθαν στοίβα οι ατυχίες, ναι, δε λέω,
μα για χαμένες ευτυχίες πια δεν κλαίω,
ένα κατάλαβα και ένα εγώ πιστεύω,
ποτέ δεν έρχονται εκείνα που γυρεύω,
ποτέ δεν έρχονται εκείνα που γυρεύω.
Είναι να μη σου τύχει, να μη σε πάρει η μπάλα
γιατί δε θα πετύχεις, ανάσα ούτε στάλα,
είναι να μη σου τύχει και γείρει η τραμπάλα,
είναι να μη σου τύχει, να μη σε πάρει η μπάλα.
Πάνω που έβλεπα πως έφερα εξάρες
κι ήταν στα πόδια μου του κόσμου οι αφεντάδες,
ξύπνησα απότομα στην κάμαρα την κρύα,
βρε, για τους άτυχους δεν έχει σωτηρία,
βρε, για τους άτυχους δεν έχει σωτηρία.
Είναι να μη σου τύχει, να μη σε πάρει η μπάλα
γιατί δε θα πετύχεις, ανάσα ούτε στάλα,
είναι να μη σου τύχει και γείρει η τραμπάλα,
είναι να μη σου τύχει, να μη σε πάρει η μπάλα.
