Τι βαριά καρδιά έχω απόψε
τι βαρύ καημό,
τώρα που `σαι μακριά μου
τρέχουνε τα δάκρυά μου
σαν το μαύρο ποταμό.
Α, σαν το μαύρο ποταμό.
Είπα να μεθύσω απόψε και να ζαλιστώ
μα μες στου πιοτού τη ζάλη
μου ‘ρχεσαι στο νου μου πάλι
και χειρότερα πονώ.
Α και χειρότερα πονώ.
Στο προσκέφαλο κι αν γείρω
δε θα κοιμηθώ,
θα ‘ρχεσαι στα όνειρά μου
να ματώνεις την καρδιά μου
πιο καλά που ξενυχτώ.
Α, πιο καλά που ξενυχτώ.
