Για όσα γίνανε δεν κλαίω,
μα είναι πολλά που νοσταλγώ,
για όσα φταις κι εγώ δε φταίω
ποτέ δε σε κατηγορώ.
Είσαι κομμάτι απ’ τη ζωή μου
και τη ζωή μου πώς ν’ αρνηθώ,
άφησες πάνω στο κορμί μου
τον πιο βαθύ σου στεναγμό.
Για όσα χάθηκαν πονάω
όμως σε δικαιολογώ,
και πως ακόμα σ’ αγαπάω
πολλές φορές ομολογώ.
Είσαι κομμάτι απ’ τη ζωή μου
και τη ζωή μου πώς ν’ αρνηθώ,
άφησες πάνω στο κορμί μου
τον πιο βαθύ σου στεναγμό.
