Έκανα λάθος, το παραδέχομαι αυτό,
που σε αγάπησα παράφορα, το ξέρω,
μα είναι πάθος αρρωστιάρικο, γλυκό,
που δεν μπορώ να σ’ αποφύγω κι υποφέρω.
Μα δεν πειράζει που τα πάθη εδώ πληρώνονται,
κοίτα, τα λάθη, στην ζωή αυτή, δε σώνονται,
δεν είναι λάθος που με πάθος σ’ αγαπώ,
τόσοι πληρώσαν, ας πληρώσω και εγώ,
δεν είναι λάθος που με πάθος σ’ αγαπώ,
τόσοι πληρώσαν, ας πληρώσω και εγώ.
Όσο, το τίμημα, βαρύ κι αν είν’, αυτό,
ας το πληρώσω ακριβά, δε με πειράζει,
φτάνει που σ’ έχω μέσ’ στη σκέψη μου εγώ,
γλυκιά μου αρρώστεια, κι αν πεθάνω, δε με νοιάζει.
Μα δεν πειράζει που τα πάθη εδώ πληρώνονται,
κοίτα, τα λάθη, στην ζωή αυτή, δε σώνονται,
δεν είναι λάθος που με πάθος σ’ αγαπώ,
τόσοι πληρώσαν, ας πληρώσω και εγώ,
δεν είναι λάθος που με πάθος σ’ αγαπώ,
τόσοι πληρώσαν, ας πληρώσω και εγώ.
