Άιντε να ‘μουν εκεί που γδύνεσαι και κάνεις το σταυρό σου
Άιντε να σήκωνα το πάπλωμα να ‘πεφτα στο πλευρό σου
Άιντεν όποιος στα χείλη σου φιλί ζάχαρη πιπιλήσει
Άιντε κι όποιος μαζί σου κοιμηθεί τον ύπνο λαχταρίζει
Άιντε παρηγοριά το είχα κι αυτό το συχνοπέρασμά σου
Άιντε κι αυτό μου το υστέρησες που να καεί η καρδιά σου
Άιντε γλέντα τα κόρην γλέντα τα τα δροσερά σου νιάτα
Άιντε γιατί θε να ‘ρθει ένας καιρός να τα σκεπάσει η πλάκα
Άιντε το να πονείς και να το λες αυτός δεν είναι πόνος
Άιντε μα να πονείς και να μη λες και να το ξέρεις μόνος
Άιντεν όσοι πονούν και δεν το λεν νομίζουν πως θα γιάνουν
Άιντε χειροτερεύουν πιο πολύ μπορεί και να πεθάνουν
