Έλα μάνα να με δεις
μες στα ξένα να με βρεις,
σ’ άλλη γη και σ’ άλλα μέρη
ζω χωρίς παρηγοριά,
κι η καρδούλα μου το ξέρει
πως περνώ στην ξενιτιά.
Αχ!, αχ!, αχ!, αχ! να μπορούσες, μάνα μου,
να ‘ρχόσουνα κοντά μου μια βραδιά,
χαρά να γίνει ο πόνος μου
και να μην είμαι μόνος μου στη μαύρη ξενιτειά.
Έλα μάνα να με δεις,
δυο κουβέντες να μου πεις,
να γλυκάνεις το ψωμί μου
που στα ξένα είναι πικρό,
έλα μάνα, εδώ, μαζί μου,
τη χαρά να ξαναβρώ.
Αχ!, αχ!, αχ!, αχ! να μπορούσες, μάνα μου,
να ‘ρχόσουνα κοντά μου μια βραδιά,
χαρά να γίνει ο πόνος μου
και να μην είμαι μόνος μου εδώ στην ξενιτειά.
