Όπως το κάντουνι νισκώ
πάνω σου άμα θωρώ.
Κι ώσπου πάω πελανίσκω
φαίνεται πως σ΄αγαπώ.
Έλα να σμίξομεν τα θκυο
φιλιά δροσάτα να σου δκυό
έλα και σούνιτανα μου
να με, με κλαίει η μάνα μου.
Κι ειν’ τα κάλλη σου κυρά μου
μέσα μου , μέσα μου αφτού λαμπρά
και έχασα ποια τα νερά μου
κι ο νους μου ξωτραβα.
Έλα να σμίξομεν τα θκυο
φιλιά δροσάτα να σου δκυό
έλα και σούνιτανα μου
να με, με κλαίει η μάνα μου.
