Χθες το βράδυ ήρθες πάλι μες στη γειτονιά μου
κι έμαθα πως έλεγες, βρε μάγκα, τ’ όνομά μου.
Μη ζητάς, βρε μάγκα μου, τον άντρα μου ν’ αφήσω
και να ‘ρθώ μ’ εσένανε, μαζί σου για να ζήσω,
άφησέ με, μάγκα μου, και τράβα στη δουλειά σου,
βρε, έχω άντρα ζόρικο και θα `βρεις το μπελά σου.
Σου τα λέγω, μάγκα μου, αν θέλεις τη ζωή σου,
μη ζητάς για να γενώ, αλάνη μου, δική σου.
Φτάνει πια, βρε μάγκα μου, και το ‘χεις παρακάνει,
κι από εμένα τι ζητάς, για πες μου, βρε αλάνη,
τριγυρνάς στη γειτονιά και λες για την Ελένη,
κι όλο λες πως αγαπάς μια μικροπαντρεμμένη
Πάψε πια, βρε μάγκα μου, να κάνεις νταηλίκια,
και σ’ εμένα δεν περνάν αυτά τα ζοριλίκια.
Τι ζητάς, που κάθε βράδυ πας και μαστουριάζεις,
και μ’ εμέναν’ έρχεσαι, βρε αλάνη, και τα βάζεις,
τ’ όνομά μου μην το λες στους φίλους σου, τους μάγκες,
κι έρχεσαι στη γειτονιά και κάνεις ματσαράγκες.
