Δε γεννήθηκα ποτέ, δεν είμαι στα χαρτιά σας
ένα φύλλο στους Χειμώνες, μια σχεδία στ’ ανοιχτά
κι αν εσείς πιστεύετε πως θα’ ρθω στα νερά σας
προτιμώ να γίνω αέρας, ένα γέλιο, μια σκιά
Δε με νοιάζει που είμαι μόνος και πεθαίνω σαν σκυλί
ένας ξένος μες στη νύχτα, μια ανάσα στη σιωπή
μόνο θέλω στον αέρα (ελεύθερο αέρα)
να πετάξω σαν πουλί (ελεύθερο πουλί)
Τόσα χρόνια τριγυρνώ σαν τα πουλιά που φεύγουν
δε χωράω στα κλουβιά σας, δεν μπορώ την παγωνιά
κι αν απ’ έξω έμεινα σ’ αυτό το άχαρο παιχνίδι
σαν αγρίμι μες στο δάσος θα χαρώ τη λευτεριά
