Δεν είμαι εκείνος που φαντάζεσαι εσύ,
δε ζω μονάχα για φιλιά και για κρασί,
εγώ σε γνώρισα και σε ξεχώρισα
κι ούτε με νοιάζει αν γεννήθηκες φτωχή.
Εμένα που με βλέπεις, να με υπολογίσεις,
γιατί εγώ σ’ αγάπησα και δε θα δυστυχήσεις.
Ό,τι ζητήσεις, από μένα θα το βρεις,
στην αγκαλιά μου την αγάπη θα χαρείς,
θα `σαι βασίλισσα, γι’ αυτό σου μίλησα,
δε θα σ’ αφήσω μες στη φτώχεια να χαθείς.
Εμένα που με βλέπεις, να με υπολογίσεις,
γιατί εγώ σ’ αγάπησα και δε θα δυστυχήσεις.
Εγώ δεν έρχομαι να παίξω μια βραδιά,
υπάρχουν κι άνθρωποι που έχουνε καρδιά,
θα γίνω θύμα σου, σε κάθε βήμα σου,
θα `μαι στον πόνο σου κρυφή παρηγοριά.
Εμένα που με βλέπεις, να με υπολογίσεις,
γιατί εγώ σ’ αγάπησα και δε θα δυστυχήσεις.
