“Εν Αθήναις τι …”
Τι να γράψω, τι;
Άδειο το χαρτί και το μυαλό μου.
Μέρα Κυριακή,
τι να γράψω, τι;
Στέρεψαν τα λόγια, σε καλό μου.
Τα τραγούδια όλα ίδια,
ίδια και συνηθισμένα,
τα προβλήματα του κόσμου
άλυτα και μπερδεμένα.
Οι εφημερίδες γράφουν
για πολέμους κι ανταρσίες
και οι φοιτητές μονάχα
κάνουνε διαμαρτυρίες.
“Εν Αθήναις τι …”
Τι να γράψω, τι;
Άδειο το χαρτί και το μυαλό μου.
“Εν Αθήναις τι …”
Πάει κι η μέρα αυτή.
Πού ’ναι οι χαρές που μου ’χες τάξει;
Μέρα Κυριακή,
τι να γράψω, τι;
Πες μου ότι κάτι πια θ’ αλλάξει.
Τα τραγούδια όλα ίδια,
ίδια και συνηθισμένα,
τα προβλήματα του κόσμου
άλυτα και μπερδεμένα.
Οι εφημερίδες γράφουν
για πολέμους κι ανταρσίες
και οι φοιτητές μονάχα
κάνουνε διαμαρτυρίες.
“Εν Αθήναις τι …”
Πάει κι η μέρα αυτή.
Πες μου ότι κάτι πια θ’ αλλάξει.
