Δε με χωράει το σπίτι μου,
δε με χωράει κι ο κόσμος όλος,
ποιος θα νοιαστεί τη λύπη μου,
ατέλειωτος μου μοιάζει ο δρόμος,
κι όλο τραβώ, παραπατώ
κι ένα παράπονο πικρό τραγουδάω.
Λέι, λέι, λάι, λάι, λα,
λέι, λέι, λάι, λάι, λα,
λέι, λέι, λάι, λάι, λα, λέι.
Ένα Φλαμένκο σου τραγουδάω,
σαν τον τσιγγάνο σ’ αναζητάω,
ποια καραβάνια μαζί σε πήραν
παντού ρωτάω μα δε σε είδαν.
Λέι, λέι, λάι, λάι, λα,
λέι, λέι, λάι, λάι, λα,
λέι, λέι, λάι, λάι, λα, λέι.
Δε με χωράει όλη η γη,
δεν με χωράει και το φεγγάρι,
κι αυτή η νύχτα η τρελή
με τα νερά της μ’ έχει πάρει,
κι όλο τραβώ, παραπατώ
κι ένα παράπονο πικρό τραγουδάω.
Λέι, λέι, λάι, λάι, λα,
λέι, λέι, λάι, λάι, λα,
λέι, λέι, λάι, λάι, λα, λέι.
Ένα Φλαμένκο σου τραγουδάω,
σαν τον τσιγγάνο σ’ αναζητάω,
ποια καραβάνια μαζί σε πήραν
παντού ρωτάω μα δε σε είδαν.
Λέι, λέι, λάι, λάι, λα,
λέι, λέι, λάι, λάι, λα,
λέι, λέι, λάι, λάι, λα, λέι.
Ένα Φλαμένκο σου τραγουδάω,
σαν τον τσιγγάνο σ’ αναζητάω,
ποια καραβάνια μαζί σε πήραν
παντού ρωτάω μα δε σε είδαν.
Λέι, λέι, λάι, λάι, λα,
λέι, λέι, λάι, λάι, λα,
λέι, λέι, λάι, λάι, λα, λέι.
