Καθώς χωρίζουμε τα πράγματά μας
η μνήμη κάνει πίσω μα εγώ διαλέγω μπροστά
Έτσι είναι μάτια μου τα αισθήματά μας
λες πως δεν κόβονται όμως τα κόβεις μετά
Είναι η βαλίτσα μου ένα καράβι
θα χωρέσω μέσα και θα με πάει στ’ ανοιχτά
Η μία άγκυρα και χίλιοι κάβοι,
εγώ να λύνομαι κιι ο κόσμος να με κρατά
Ένα βήμα και φεύγω,
αλλάζει χάρτη η καρδιά
σ’ ό,τι με δένει φωτιά, σ’ ό,τι με δένει φωτιά
κάνω ένα βήμα και φεύγω
Ελευθερία μου σ’ έχω
και δε σ’ έχω μετά
μα όσο φεύγω μακριά, μα όσο φεύγω μακριά
τόσο εδώ επιστρέφω
Ένα βήμα και φεύγω…
Πιάνω το αύριο από τα χέρια
να ‘ναι καλά οι φίλοι, γέλια, κουβέντες ποτά
μα τα μεσάνυχτα όλα τ’ αστέρια
πάνω τους σβήνουνε και σε θυμάμαι ξανά.
Ένα βήμα και φεύγω,
αλλάζει χάρτη η καρδιά
σ’ ό,τι με δένει φωτιά, σ’ ό,τι με δένει φωτιά
κάνω ένα βήμα και φεύγω
Ελευθερία μου σ’ έχω
και δε σ’ έχω μετά
μα όσο φεύγω μακριά, μα όσο φεύγω μακριά
τόσο εδώ επιστρέφω
Ένα βήμα και φεύγω…
