Ένα φύλλο μαραμένο στην αυλή μου έπεσε,
κάτι μισοξεχασμένο στην καρδιά μου ξύπνησε,
ένα φύλλο μαραμένο μ’ έκανε και δάκρυσα
για μι’ αγάπη που δεν κράτησε καιρό
κι όμως την αναπολώ.
Κι όπου δω στενό δρομάκι
καταπίνω το φαρμάκι
που μου δίνει η ανάμνηση να πιω.
Ένα φύλλο μαραμένο τι δε μου ‘πε σήμερα,
οι μεγάλες οι αγάπες πόσο φεύγουν γρήγορα,
ένα φύλλο μαραμένο δάκρυα μου ‘φερε πολλά
για μι’ αγάπη που δεν κράτησε καιρό
κι όμως την αναπολώ.
