Έχω πολλά παράπονα να πω
μα δε μιλώ γιατί δε φταις που σ’ αγαπώ,
και αν πονώ, τη μοίρα μου κατηγορώ.
Ένα ποτήρι δάκρυα το πίνω στην υγειά σου,
τα σφάλματά σου κι η σκληρή καρδιά σου,
μ’ έδιωξαν μακριά σου,
μα στην υγειά σου, μα στην υγειά σου.
Να ‘χα καρδιά σαν μάρμαρο σκληρή,
να μην πονά εσένα όταν θυμηθεί
και να ξεχνά, τα λάθη σου να συγχωρεί.
Ένα ποτήρι δάκρυα το πίνω στην υγειά σου,
τα σφάλματά σου κι η σκληρή καρδιά σου,
μ’ έδιωξαν μακριά σου,
μα στην υγειά σου, μα στην υγειά σου.
