Τι κι αν είμαι από τις πίκρες γκριζομάλλης
φορτωμένος με ατέλειωτους καημούς
στην καρδιά σου π’ αγαπώ σαν θα με βάλεις
μη φοβάσαι της ζωής τους κεραυνούς
Ένας άντρας ώριμος με καρδιά και πείρα
δίνει στη αγάπη του ό,τι του ζητά
κι αν βρεθούμε κάποτε κόντρα με τη μοίρα
θα’ χω εγώ τα στήθια μου πάντοτε μπροστά
Τι κι αν είμαι χαραγμένος με ρυτίδες
που μου έκαναν πολλές καταστροφές
μην ξεχνάς ότι του ήλιου οι αχτίδες
ανατέλλουν απ’ τις γκρίζες κορυφές
Ένας άντρας ώριμος με καρδιά και πείρα
δίνει στην αγάπη του ό,τι του ζητά
κι αν βρεθούμε κάποτε κόντρα με τη μοίρα
θα’ χω εγώ τα στήθια μου πάντοτε μπροστά
