Πέρα στη Χασιά η Αναστασιά
παίρνει ένα λεβέντη κι άναψε το γλέντι.
Μα ο Νώτης απ’ τα Σπάτα που αγαπά τη μαυρομάτα
ντροπιασμένος τώρα κλαίει και με τη φλογέρα λέει:
Έννοια σου Αναστασιά θα ‘ρθω πέρα στη Χασιά
θα ‘ρθω γιατί το ‘χω άχτι κι όλα θα τα κάνω στάχτη.
Με τη σούστα που θα ζέψω ένα βράδυ θα σε κλέψω
έννοια σου Αναστασιά θα ‘ρθω πέρα στη Χασιά.
Ψήνουν δέκα αρνιά μες στη γειτονιά
κι άνοιξαν βαρέλι που ‘χε κοκκινέλι.
Κι αν μες στου χωριού την βρύση τον χορό έχουνε στήσει,
πάλι ακούγεται από πέρα μια φωνή μες στον αγέρα:
Έννοια σου Αναστασιά θα ‘ρθω πέρα στη Χασιά
θα ‘ρθω γιατί το ‘χω άχτι κι όλα θα τα κάνω στάχτη.
Με τη σούστα που θα ζέψω ένα βράδυ θα σε κλέψω
έννοια σου Αναστασιά θα ‘ρθω πέρα στη Χασιά.
