Έρθαν οι εμπόρ’ να παίρνε τσάμπα τον καπνόν
τον χωρέτε κι ερωτούνε σο λογαριασμόν
Ο καημένον ο χωρέτες πανταλόν πα’ κι εχ’
κι ασ’ σην εντροπήν ατ’ κείται σο κρεβάτ’ απές
Εμαζεύταν τα παιδία τ’ απές σο σαλόν
Το ένα λέει “παπούτσια κι έχω” τ’ άλλο πανταλόν
Έρθανε και τα κορτσόπ’ ατ’ απές σην αυλήν
ένα λέει ντουλάπαν κι έχω τ’ άλλο μηχανήν
Εχολιάστεν κι η γαρία τ’ , με τ’ άτον μαλών’
“Σκύλ’ υιε, γιατί εδέκες τσάμπα τον καπνόν;”
