Πέφτει το ηλεκτρικό
σαν δύση πάνω απ’ το βουνό,
πέφτει και το “σ’ αγαπώ”,
με ήχο γυάλινο, σπαστό.
Πέφτει το ηλεκτρικό,
στάζει μελάνι η Ανατολή,
πέφτει και το “σ’ αγαπώ”,
λυωμένο δάκρυ στο κερί.
Ερωτικέ ηλεκτρισμέ,
με τον λαμπτήρα τον βιολέ,
στο κάθε τι αφήνεις
θλίψη μενεξέ.
Ερωτικέ ηλεκτρισμέ,
με τον λαμπτήρα τον βιολέ,
την κόκκινη τη σπίθα σβήνεις
μ’ ένα εφφέ.
Πέφτει το ηλεκτρικό,
γυμνός με μαύρα τζάμια ο νους
πέφτει και το “σ’ αγαπώ”,
ντυμένο με δυο στεναγμούς.
Πέφτει το ηλεκτρικό,
σκούρες οι λέξεις με καρμπόν,
πέφτει και το “σ’ αγαπώ”
σε συλλαβές σκληρό μπετόν.
Ερωτικέ ηλεκτρισμέ,
με τον λαμπτήρα τον βιολέ,
στο κάθε τι αφήνεις
θλίψη μενεξέ.
Ερωτικέ ηλεκτρισμέ,
με τον λαμπτήρα τον βιολέ,
την κόκκινη τη σπίθα σβήνεις
μ’ ένα εφφέ, μ’ ένα εφφέ, μ’ ένα εφφέ.
