Πώς πήρε και εβράδιασε και στέκεις ρημαγμένη
φεγγάρι μου πηγάδι μου κι είσαι χωρίς σκιά
μοναδική μου διάφανη πώς στέκεις μαγεμένη
χάθηκε η μέρα κι έβγαλε η νύχτα τα σκυλιά
Όνειρα τα σκιρτήματα και των ερώτων αίμα
θα φέρω τ’ άστρα ξέπλεκα να πιουν απ’ τα φιλιά
μελίσσι στην ανάσα του ήχος γλυκός βουίζει
μείνε κοντά μου κι άσε με να `ρθω κι εγώ κοντά
Αηδόνι αηδονάκι μου γίνε στο χώμα μέλι
ν’ ανθίζει πάνω του ο καιρός και η φωτιά μαζί
σελήνη μου σελάνα μου αρρώστια λένε η αγάπη
μα η δική μας κραταιά ποιος θάνατος βαθιά
