Το κορμί πλαγιάζει στο χώμα και τα βουνά χαράζονται
σηκώνεις τον δεξί αγκώνα και τα νερά ταράζονται.
Παλικαρού Παλικαρού Παλικαρού ε! Παλικαρού,
Παλικαρού Παλικαρού Παλικαρού στην απαλάμη του Θεού.
Η κεφαλή στον Άθω γέρνει σαν το κρυφό μυστήριο,
η μια σου χέρα βράχια σπέρνει στης Μάνης το μαρτύριο.
Παλικαρού Παλικαρού στην απαλάμη του Θεού.
Αχόρταγο βαθύ πηγάδι ανοίγεται στα Κύθηρα
και στέλνει μήνυμα το βράδυ της ξάγρυπνης στη Μήθυμνα.
Τα γυμνά σου πόδια στην Κρήτη ακούμπησαν τον φοίνικα
κατέβηκα απ’ τον Ψηλορείτη, σε φίλησα και γίνηκα.
Παλικαρού Παλικαρού Παλικαρού ε! Παλικαρού,
Παλικαρού Παλικαρού Παλικαρού στην απαλάμη του Θεού.
