Η τρελή σου η αγάπη μου ‘χει γίνει πια βραχνάς,
φεύγεις από μένα και με άλλες πας, γυρνάς,
εγώ πεθαίνω κι εσύ δε με πονάς,
φεύγεις από μένα και με άλλες πας, γυρνάς,
εγώ πεθαίνω κι εσύ δε με πονάς.
Τις λαχτάρες που μου κάνεις, για τον τάφο θα με πας,
είσαι ένα σαράκι και τα σπλάχνα μου τρυπάς,
εγώ πεθαίνω κι εσύ δεν μ’ αγαπάς,
είσαι ένα σαράκι και τα σπλάχνα μου τρυπάς,
εγώ πεθαίνω κι εσύ δεν μ’ αγαπάς.
Κέρασέ με, μια για πάντα, το πιοτό της λησμονιάς,
είμαι εγώ το θύμα κι ας το μάθει ο ντουνιάς,
εγώ πεθαίνω κι εσύ είσαι ο φονιάς,
είμαι εγώ το θύμα κι ας το μάθει ο ντουνιάς,
εγώ πεθαίνω κι εσύ είσαι ο φονιάς.
