Έτσι που με τριγύρισαν
οι περιπαιχτικές μηλίτσες,
δε βλέπω κάτου το γιαλό,
δε βλέπω τα καράβια,
μονάχα μέσ’ απ’ τα κλαδιά,
παίζει ο γιαλός χίλια γυαλιά,
και με ζαλίζει, μάτια μου,
κι η πιο μικρή ξινομηλιά
μου παίρνει μάτια και λαλιά,
με σφίγγει, με πετροβολά
με τα κοκκινοπράσινα,
με τα μαλαματένια της.
