Ισορροπούσα τη ζωή μου
πάνω στης τρέλας το σχοινί
κι έλεγα μέσα μου “Θ’ αντέξεις
ρε μάγκα κάνε υπομονή”
Ύστερα γνώρισα εσέμα
κι άλλαξε ο χτύπος της καρδιάς
κι όλο ψιθύριζα σε μένα
“Βασίλη μην τα παρατάς”
Έτσι σε νίκησα ζωή, έτσι σε νίκησα
κι όταν μου διάβαζε το χέρι κάποια γύφτισσα
μου είπε φίλε η ζωή δεν είναι ψέμα
πρέπει γι’ αυτό που αγαπάς να τρέξει αίμα
Τα βράδια πέφτω και κοιμάμαι
κι απ’ το μυαλό περνούν πολλά
κι όταν αρχίζω και θυμάμαι
τα μάτια γίνονται θολά
Έτσι σε νίκησα ζωή, έτσι σε νίκησα
κι αν ίσως κάποιον άθελά μου τον αδίκισα
γιατί ήμουν ζόρικο παιδί με δίχως τρόπους
ζητώ συγνώμη απ’ το Θεό κι απ’ τους ανθρώπους
