Όσο κι αν άλλαζα τους ρόλους
να μείνω έξω απ’ τη γραμμή
ξέρω πως ίδιος είμαι μ’ όλους
όσους με κόπο τα `χουν βρει,
Πότε ευθεία, πότε πλάγια,
εφτά ζωές με μια ψυχή
τα γέλια έμοιαζαν με μάγια
κι οι λύπες πρόβες για γιορτή.
Όταν μαζεύεις σύννεφα
κάποτε γίνεσαι βροχή,
οι ήττες κάτι σου μαθαίνουν
οι νίκες όμως σε πεθαίνουν
και σε γυρίζουν στην αρχή.
Όλα μικρά κι όλα μεγάλα
είπα θα παίξω κι ό,τι βγει,
αυτά δε μοιάζουνε με τ’ άλλα
κι ας τα `χω όλα ξαναδεί.
Έξω στο δρόμο τόσα χρόνια
και μια ζωή μες στη ζωή
κι αν πήρα κάνα δυο γαλόνια
ποτέ δεν ήμουν φαβορί.
