Φεγγάρι μου μικρό,
που στέκεις σιωπηλό
μέσα στη συννεφιά,
για πες μου, που γυρνά,
ποια θάλασσα πλατιά
τον τράβηξε μακριά;
Κι όλο περιμένω,
για να φανεί, φεγγάρι μου.
Κι όλο περιμένω
ξανά το παλικάρι μου.
Φεγγάρι μου μικρό,
τον πόνο μου κεντώ
μέσα στην παγωνιά
κι αν μαύρη ξενιτιά
τον κράτησε μακριά,
σταυρός να τον φυλά.
Και θα περιμένω,
για να φανεί, φεγγάρι μου.
Και θα περιμένω
ξανά το παλικάρι μου
